dostępne się z mottem wystawy Kosmopolis – Future Living. Duńskie miasta przyszłości, kluczowy przez sławy duńskiego architekta i urbanisty Jana Gehla:
Pierwsze życie, potem przestrzeń, na końcu włączone – w odwrotnej kolejności do nigdy nie działa.
Projektując, szukając harmonii. Idealne rozwiązanie pomiędzy lokalizacjami, architektonicznymi aspiracjami i ambicjami, wymaganiami oraz budżetem inwestora, a zadowalającym odbiorcą indywidualnym mieszkańca. Weź naprawdę to właśnie na jestm recenzentem naszej pracy. Zawsze podczas rozwiązywania problemu, sobie na jedno pytanie: Czy ja/chciałabym zamieszkać? Czy to rozwiązanie jest wygodne?
W grze budownictwo wielorodzinne – oba elementy, jak i niskobudżetowe mieszkania na wynajem – muszą być uwzględniane w wielu kontekstach. Dla jednego z naszych inwestorów stworzyliśmy system SSC: Sustainable Smart City. Jest to nasze autorskie opracowanie, które stanowi część wyposażenia dodatkowego.
Naszą główną tezą jest postulat, że sztucznie stosowane rozwiązanie monokulturowe sprawdza się. Nowoczesne mieszkanie posiada strukturę poprzerastaną, która jest dostępna dla potrzeb mieszkańców na każdym etapie życia. Zgodnie z założeniem:
mieszkam – uczę się – rozwijam – komunikuję – mam kontakt z naturą i kulturą – używam – wypoczywam
Architektura może stać się odpowiedzią na problemy społeczne i ekologiczne .
Udowodniono już, że miasto rozproszone ma negatywny wpływ na życie społeczne i rodzinne. W obecnych czasach coraz bardziej postępują procesy dezurbanizacyjne oraz dezintegracyjne. Według Hartmuta Häußermanna żyjemy w czasach silnych tendencji dezintegracyjnych, również na poziomie sieci i relacji międzyludzkich. W społeczeństwach obecny jest strach przed rozpadem miasta i jego struktur. Ukształtowane w wyniku procesów suburbanizacji i dezurbanizacji miasto jest formą wewnętrznie podzieloną, zdefragmentowaną i nieczytelną. Współcześnie świadoma polityka miejska wymaga permanentnych działań dążących do reurbanizacji i reintegracji przestrzennej oraz społeczno-gospodarczej, do wzmacniania sieci komunikacyjnej oraz poszerzania pola relacji i współdziałania między grupami mieszkańców.
Odpowiedzią na to jest koncepcja miasta zwartego – opartego na zwartej społeczności (compact community) oraz zrównoważonej mobilności.
Osiedla mieszkaniowe powinny być kształtowane na wzór jednostek sąsiedzkich C. Perry’ego, zmodyfikowanych i przystosowanych do realiów XXI wieku. Sposób kształtowania części wspólnych powinien wpływać na intensyfikację kontaktów międzyludzkich i budowanie relacji sąsiedzkich.
Kolejna kwestia to kształtowanie zabudowy wielorodzinnej i niskobudżetowych mieszkań na wynajem zgodnie z postulatami zrównoważonego rozwoju. Zabudowa taka powinna mieć zapewniony dostęp do komunikacji miejskiej, mobilizować ludzi do korzystania ze współdzielonych aut, a także rowerów i innych środków transportu.
Bardzo istotnym aspektem jest też wspieranie lokalnej przedsiębiorczości, rozwijanie idei współdzielonych biur i home working. Efektem tego jest ograniczenie konieczności dalekiego przemieszczania się. Proces ten korzystnie wpływa na funkcjonowanie dzielnic miejskich i jakość życia mieszkańców.
W działaniach projektowych powinno się zwracać uwagę, aby mieszkania spełniały wymogi, wedle których umożliwiają one prowadzenie domowego biura (np. według standardu opisanego w systemie BREEAM). Jednak zdajemy sobie sprawę, że na dłuższą metę praca tylko w domu może stać się nużąca i nieefektywna, dlatego też nowoczesne osiedla powinny dysponować powierzchnią coworkingową.
Przestrzenie mieszkalne powinny umożliwiać kontakt z naturą. Jest to ważne nie tylko z powodu dobrego samopoczucia mieszkańców, ale również czyni takie osiedla płucami miasta. Dodatkowo powierzchnie zielone wspomagają system melioracyjny, przeciwdziałają lokalnym podtopieniom w wyniku ulewnych deszczy oraz wpływają korzystnie na obniżenie temperatury.
Zadanie konkursowe, polegające na stworzeniu koncepcji zespołu zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usługowej w obszarze pomiędzy ulicami Zatorską i Odolanowską we Wrocławiu, potraktowaliśmy kompleksowo.
Pierwszym etapem była próba zrozumienia Wrocławia jako struktury miejskiej. Ważne dla nas były zarówno kierunki rozwoju aglomeracji wrocławskiej, jak i jej największe problemy i zagrożenia. Pomocnymi dokumentami okazały się strategia rozwoju Wrocławia – Strategia Wrocław 2030, wrocławska polityka mobilności oraz wrocławskie standardy kształtowania przestrzeni miejskich przyjaznych pieszym. Dokumenty te kreują jedną, spójną wizję miasta: Wrocław miastem walczącym z suburbanizacją, miastem policentrycznym, mobilnym, ekologicznym, stawiającym na zrównoważony rozwój oraz współdzielenie.
W koncepcji urbanistyki konkursowego terenu staraliśmy się zaimplementować nową misję miasta: Wrocław miastem mądrym, pięknym i zasobnym – miastem, które jednoczy i inspiruje.
Poszukując inspiracji do stworzenia projektu wiedzieliśmy, że nasze osiedle powinno być tak zaprojektowane, aby wyzwalać i wspierać powstawanie relacji społecznych.
Kolejnym ważnym aspektem, wpisującym się we wrocławską aspirację do bycia miastem ogrodem, są tereny zielone. Tereny zielone, które przez swój układ po pierwsze stanowią serce nowego obszaru, a po drugie naturalnie izolują osiedle od negatywnych wpływów (wał pełniący funkcję ekranu akustycznego). Proponujemy zagospodarowanie gruntu z wykopów w obszarze naszego projektu – w ten sposób wzbogacimy ukształtowanie terenu i ograniczymy emisję CO2. Wydzielenie w ramach terenów zielonych stref zainteresowań, takich jak parki jadalne, siłownie, place zabaw dla dzieci, wybiegi dla psów czy strefy relaksu korzystnie wpłynie na integrację mieszkańców.
Jednak tereny zielone i kontakt z naturą to nie tylko tradycyjnie i horyzontalnie rozumiany park. My poszliśmy w swojej wizji dalej: postanowiliśmy wykorzystać przestrzeń dachów na farmy oraz ule i tym samym stworzyć przestrzeń dla rozwoju rolnictwa miejskiego.
Kolejną ideą, która nas zainspirowała i znacząco wpłynęła na wygląd naszej koncepcji urbanistycznej, są habitaty. W naszym projekcie staraliśmy się połączyć wizję habitatów profesora Zbigniewa Bacia oraz Moshe Safdiego. Wydzieliliśmy kilka enklaw – domki szeregowe, budynki wielorodzinne oraz tarasowo zaprojektowane domy ogrody – tworzące jeden kompleks niczym mikro Habitat 67 z Montrealu.
Zaprojektowana różnorodność zaproponowanych przez nas form budynków – ich ukształtowania, intensywności oraz standardu – odpowiada na to, jak różnorodni jesteśmy jako ludzie: mamy różne potrzeby i preferencje. Jednak wszystkich nas łączy potrzeba świeżego powietrza, zdrowej żywności oraz przestrzeni do mieszkania, pracy i odpoczynku.
Odpowiedzią na harmonijne połączenie tych potrzeb jest dobra urbanistyka. Wszystkie te aspekty staraliśmy się zawrzeć we wstępnej wizji naszego projektu
Główny temat projektu:
- Zielone serce dzielnicy
- kontrast do znajdującej się ortogonalnej infrastruktury mieszkaniowej
- organicznie ukształtowana przestrzeń – zróżnicowana powierzchnia uzyskana dzięki gruntom z wykopów
- na dachu usług kultury park edukacji ekologicznej
- zbiorniki wodne
- Habitaty
- realizacja części mieszkalnej wielorodzinnej jako tarasowe ogrody rekreacyjne na granicy terenów rekreacyjnych
- standard domu z ogrodem w budynku wielorodzinnym
- możliwość upraw warzyw na dachach budynków
- doskonałe doświetlenie
- izolacja od uciążliwości alei Jana III Sobieskiego
- stworzenie sylwety dzielnicy poprzez wprowadzenie dominant
- usługa zabudowy izolacyjnej
- izolacyjne zielone wały
- Pasaż miejski
- tworzenie pasażu miejskiego pieszego w bazie o zwartej pierzeję zabudowy usługowej
- czytelne w strukturze osiowe założenie pomiędzy dominantami
- preferencje usług gastronomicznych w parterach
-
- wykreowanie miejsc spotkań i integracji
- Kultura, która spaja wszystko
- lokalizacja budynku usług kultury na osi pasażu miejskiego, na wejściu w obszary rekreacyjne, oraz w widocznym miejscu w sylwecie dzielnicy ma realizować postulat, że wszystkie drogi prowadzą do kultury
- multifunkcyjny obiekt kulturalny mieszczący wielofunkcyjną salę z widownią, przestrzeń wystawienniczą, pomieszczenia do zajęć grupowych i kawiarnię z biblioteka multimedialną
- koncepcja sztuki obecnej w przestrzeni miejskiej – część ścian budynków w obszarze osiedla przeznaczona pod realizacje murali oraz rzeźb miejskich w obrębie terenów zielonych
- lokalizacja budynku kultury w sąsiedztwie terenów spacerowych jako pretekst do wykorzystania terenów rekreacyjnych pod czasowe wystawy w przestrzeni otwartej
- Komunikacja
- próba rozdzielenia ruchu kołowego od ruchu pieszego poprzez wprowadzenie czytelnej siatki pieszych alei komunikacyjnych, łączących wszystkie ważne funkcje jednostki
- uproszczenie ruchu kołowego wewnątrz jednostki poprzez optymalizację
- Centrum Convenience
- koncentracja usług handlowych w sąsiedztwie głównego węzła komunikacyjnego i parkingu drive&go
- dopełnienie usługi handlowej poprzez handel uliczny – stragany, rynek miejski (płody rolne i zdrowa żywność)
- Data: 2019
- Status: praca konkursowa
- Lokalizacja: Wrocław ul. Zatorskiej
- Inwestor: PFR Nieruchomości SA